Szkoła Podstawowa w Słomkowie Mokrym powstała w 1947 roku. Początki edukacji na poziomie podstawowym sięgają jednak lat dwudziestych XX wieku, kiedy to nauczanie prowadzone było w domach prywatnych. Dzieci uczyły się w Słomkowie Mokrym, Bliźniewie, czyli  na terenie wsi, które znajdą się później w obwodzie powstającej szkoły.

W okresie poprzedzającym II wojnę światową, w czasie okupacji i w pierwszych latach po wojnie, nauczanie prowadzone było w domu pana Gładysza w Słomkowie Mokrym i pana Matusiak w Bliźniewie. Przed rokiem 1939 oraz w latach późniejszych, do roku 1947, dzieci uczyła pani Maria Rek. W roku 1946 było pięć klas. Zajęcia prowadzili - pani Rek i nauczyciel Aleksander Wesołucha. W roku 1947 kierownikiem szkoły został Stanisław Kucharski oraz przybyła nauczycielka Regina Sobańska.

W roku 1945 zakupiono 84 ary ziemi pod budowę szkoły od mieszkańca Słomkowa Mokrego- Czesława Zająca. Do budowy szkoły przyczynili się mieszkańcy wsi, którzy pracowali  na budowie w dni robocze. Budynek szkolny powstał z dwóch  poniemieckich baraków, przywiezionych w 1947 roku z sieradzkiego poligonu w wyniku starań wójta gminy Bartochów - Adama Walaszczyka.

W dniu 2 stycznia 1949 roku dokonano uroczystego otwarcia nowej szkoły. Na uroczystości  zebrało się dużo ludzi z okolicznych miejscowości oraz przedstawiciele władz gminnych i powiatowych. Wójtem gminy Bartochów był wówczas pan Peszel, kierownikiem szkoły - pan Stanisław Kucharski, nauczycielką - Regina Sobańska. W dniu 7 stycznia tego roku budynek po raz pierwszy rozbrzmiewał radosnym śmiechem stu pięćdziesięciu czterech uczniów, którzy zaczęli się uczyć w czystych, słonecznych klasach, chociaż jeszcze na starych zniszczonych ławkach.

W roku 1950/1951 była już szkoła, w której uczyło trzech nauczycieli; realizowano program nauczania siedmiu klas. Pracę rozpoczęła pani Daniela Szwarocka, która założyła drużynę harcerską. W roku 1951/1952 przybyła jeszcze jedna nauczycielka - Teresa Wiercińska. Uczyła ona dzieci pięknych ludowych piosenek oraz tańców. Miała również zdolności plastyczne. Pod  kierunkiem pani Wiercińskiej klasy były ładnie dekorowane.

W połowie stycznia 1953 roku odbyła się wspaniała zabawa noworoczna. Dzieci ubrane w piękne czapeczki tańczyły wesoło przy dźwiękach orkiestry.

W dniu 20 stycznia 1954 roku kierowniczką szkoły została Regina Sobańska. Przybyli nowi nauczyciele - Stanisława Musiał i Bolesław Tęsiorowski, którzy w tym samym roku odeszli. Nauczycielki - Wiercińska i Szwarocka wyjechały.

W roku szkolnym 1954/1955 rozpoczęły pracę nowe nauczycielki - Zofia Majewska i Jadwiga Matuszewska. W roku 1955 z części budynku gospodarczego zrobiono dwa mieszkania dla nauczycielek. Dużo pieniędzy przeznaczył na tę inwestycję Komitet Rodzicielski, fundusze pochodziły ze składek i dochodów  uzyskanych z zabaw. Rachunki pokrywał także Wydział Oświaty. Rodzice pomagali przystosować istniejące pomieszczenia do celów mieszkalnych, brali udział w  pracach remontowych.

W latach pięćdziesiątych dużą atrakcją były wycieczki, zwłaszcza kilkudniowe. W  czerwcu 1955 roku  dzieci z kierowniczką szkoły Reginą Sobańską wyjechały na wycieczkę autokarową do Warszawy.

W maju 1957 roku odbyła się wycieczka do Gdańska, Sopotu, Oliwy i Gdyni. Dzieci były szczególnie zadowolone z przejażdżki po morzu. Dopisała  wspaniała pogoda. Miesiąc później - w czerwcu 1957 roku wspólnie ze Szkołą Podstawową w Jakubicach została zorganizowany wyjazd do Krakowa. Młodzież zobaczyła  Kraków, Oświęcim, Nową Hutę i Wieliczkę. W czasie zwiedzania Oświęcimia dzieci były bardzo poruszone. Swoje wrażenia z wycieczki opisały bardzo ciekawie. Jedną pracę autorstwa uczennicy klasy VI zapisano w kronice szkolnej.

W dniu zakończenia roku szkolnego 1956/1957 dzieci pożegnały kwiatami nauczycielki - Zofię Majewską i Jadwigę Matuszewską, które przenosiły się do swojego rodzinnego miasta - Żychlina.

W roku szkolnym 1958/1959 przybyli nowi nauczyciele: Antoni Meloch, Zofia Jakubczak i Regina Banaś. W tym okresie wznowiono pracę w harcerstwie. Opiekunem drużyny została Regina Banaś, która wykazywała dużą inicjatywę w prowadzeniu różnorodnych zajęć z harcerzami. Pobudzała młodzież do prac społeczno-użytecznych. Harcerzom zakupiono mundury za pieniądze zdobyte ze zbiórek makulatury, złomu i butelek. Z okazji przypadających rocznic, harcerstwo organizowało uroczyste akademie.

Rok ten był szczególnie trudny, gdyż kierownik szkoły Regina Sobańska chorowała. Kierownictwo szkoły objął Antoni Meloch.

We wrześniu 1959 roku odbyła się uroczystość w związku z Miesiącem Budowy Stolicy. W celu uzyskania środków pieniężnych zorganizowano zabawę, a zebrane pieniądze przesłano na rozbudowę stolicy. Jesienią tego roku przystąpiono do grodzenia szkoły. Pracowali nauczyciele, harcerze i młodzież szkolna. Zrobiono także chodnik, który łączył szkołę z budynkiem gospodarczym i sanitariatami. Wydatki związane z ogrodzeniem  szkoły były duże. Część pieniędzy pochodziło ze składek na Komitet Rodzicielski, a resztę dołożyło Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Słomkowie Mokrym.

W lutym 1960 roku zawiązało się Koło Przyjaciół Dzieci. Stowarzyszenie organizowało pomoc dla sierot i dzieci biednych. Szczególnie zaangażowana w jego działalność była pani Juszczak z Sieradza.

Początek roku 1960/1961 nie był bogaty w wydarzenia. W listopadzie do szkoły przyjechał teatr kukiełkowy, który wystawił przepiękną sztukę, pt.: „O Piotrusiu brudasku". Dla dzieci była to wielka sensacja, ponieważ pierwszy raz mogły oglądać przedstawienie kukiełkowe. W styczniu odbyła się dziecięca zabawa karnawałowa. W maju uczniowie pojechali na wycieczkę do Łodzi.

W 1961/1962 roku szkolnym uroczyście obchodzono Międzynarodowy Dzień Dziecka. Do wspólnej zabawy zostali zaproszeni uczniowie Szkoły Podstawowej w Tubądzinie. W czerwcu dzieci zbierały także zioła - dziki bez w Dziebędowie, aby zasilić budżet Komitetu Rodzicielskiego.

W listopadzie 1962 roku zorganizowano wycieczkę do kina w Sieradzu. Młodzież obejrzała adaptację "Krzyżaków" H. Sienkiewicza.

Na zakończenie roku szkolnego 1962/1963 odbyło się pożegnanie klasy siódmej czyli najstarszej w szkole.

Z okazji Dnia Dziecka w roku szkolnym 1964/1965 uczniowie pod opieką nauczycieli wyjechali wozami i rowerami do lasu. Na miejscu zbierano jagody i grzyby. W wyniku spotkania z rówieśnikami ze Szkoły Podstawowej w Łubnej uczniowie rozegrali mecz siatkówki. Na koniec wszyscy wesoło bawili się przy muzyce orkiestry. W czerwcu na terenie szkoły odbyły się rozgrywki sportowe, w których wzięły udział drużyny ze Słomkowa Mokrego, Wągłczewa, Tubądzina i Gruszczyc.

W 1966/1967 roku szkolnym rozpoczęła funkcjonowanie ośmioklasowa szkoła podstawowa. Podczas Choinki Noworocznej dzieci przedstawiły inscenizację baśni „Czerwony Kapturek", a zakupione przez rodziców prezenty wręczył im dorosły w przebraniu Dziadka Mroza.

W maju miały miejsce dwie wycieczki do Sieradza - jedna do muzeum, druga na przedstawienie teatralne na motywach „W pustyni i w  puszczy" H. Sienkiewicza. Rok szkolny po raz pierwszy kończyli uczniowie nie siedmiu, a ośmiu klas.

W kolejnym roku działalności placówki podjęto działania mające na celu poprawę warunków lokalowych. Nastąpiła rozbudowa szkoły, z pomocą rodziców i starszej młodzieży przygotowywano dwie nowe izby lekcyjne.

W październiku uczczono pięćdziesiątą rocznicę rewolucji październikowej. W ramach obchodów tego dnia przygotowano akademię, oglądano transmisję telewizyjną z Moskwy, wykonano gazetki tematyczne.

W okresie karnawału odbyły się dwie oddzielne zabawy choinkowe - jedna dla młodszych, druga dla starszych klas.

 

W 1968/1969 roku szkolnym zostały oddane do użytku nowe sale lekcyjne. Klasy rywalizowały o estetyczny i efektowny wygląd pomieszczeń.

W październiku uczniowie wzięli udział w dwudniowej wycieczce do Warszawy i Żelazowej Woli zorganizowanej przez PTTK w Warszawie. Młodzież zwiedzała stolicę pod kierunkiem przewodnika. W czasie roku szkolnego odbyły się także wycieczki do muzeum, cyrku i teatru. W Łodzi dzieci obejrzały przedstawienie teatralne na podstawie „Ogniem i mieczem", w jednej z głównych ról wystąpił Janusz Gajos.

W czasach Polski Ludowej uroczyście były obchodzone w szkole święta komunistyczne i rocznice wydarzeń dziejowych propagujące  komunizm.

W styczniu 1970 roku drużyna harcerska w ramach akcji organizowanej

przez „Świat Młodych" przygotowała turniej wiedzy „Lenin - Kraj Rad - Pionierska Organizacja im. W. J. Lenina". Zadaniem turnieju  adresowanego do uczniów klas V-VIII szkoły podstawowej było „przybliżenie wszystkim dzieciom postaci i idei wielkiego przywódcy proletariatu". Na jego program składały się:

- konkursy „Świata Młodych",

- konkursy organizowane w klasach,

- współzawodnictwo pod hasłem „Wzorem leninowskich robotników - czyn naszej  szkole".

Za udział w każdym konkursie przyznawane były punkty indywidualne i grupowe, które decydowały później o zwycięstwie zawodnika i klasy.

Dzień 1 maja obchodzono w duchu komunistycznym jako święto ludzi pracy. Zapis w kronice szkolnej z 1970 roku tak przedstawia ten dzień:

„Święto Pracy. Dziś świętują ludzie pracy. I my dołączymy się do ich święta. Wprawdzie nie bierzemy udziału w manifestacjach pierwszomajowych, ale na swój sposób uczcimy to święto. Samorząd szkolny i samorządy klasowe przygotowały uroczystą akademię dając tym swój udział w tak doniosłym święcie. Na ten dzień klasy i cały budynek szkolny przybrały odświętny wygląd, klasy dekorowane były biało-czerwonymi chorągiewkami, a przed szkołą wisiały czerwone i biało-czerwone flagi."

W dniu 3 maja rozpoczynały się Dni Oświaty, Książki i Prasy. Kronika z 1970 roku tak odnotowała to wydarzenie:

„(...)Dni te trwać będą do 28 maja. W ciągu tych dni w naszej szkole trwać będą liczne imprezy związane z świętem książki. W klasach zostały zorganizowane okolicznościowe gazetki, wystawki książek propagujące nowe tytuły i nowych mało znanych autorów książek. Wystawki te są co kilka dni zmieniane. Wykonane zostały także gazetki ścienne o tematyce związanej z Dniami Oświaty, Książki i Prasy. Informują one o spotkaniach autorów książek z czytelnikami i kiermaszach książek w całej Polsce. Tematyka lekcji jęz. polskiego często nawiązuje do popularyzacji książki, a także na godzinach wychowawczych omawia się ciekawsze lektury i książki nie objęte lekturą."

Październik i listopad to miesiące, w których przygotowywano uroczyste akademie związane z obchodami rocznicy bitwy pod Lenino-święta Ludowego Wojska Polskiego oraz rocznicy rewolucji październikowej.

W roku 1971 w kronice szkolnej zapisano:

„I w naszej szkole uroczyście obchodziliśmy rocznicę Rewolucji Październikowej. W dn. 6 listopada szkolne koło TPPR wraz ze swoją opiekunką p. W. Kubiak przygotowało bardzo uroczystą akademię.

Na akademii były wiersze i piosenki o przywódcy rewolucji - Leninie. Mówiono jak ważna była rewolucja dla spraw Polski. W akademii brali udział uczniowie wszystkich klas, nawet i pierwszoklasiści, którzy z wielką tremą powiedzieli wierszyk i zaśpiewali piosenkę o żołnierzach."

O Dniu Wojska Polskiego zapis kronikarski z roku 1974 mówi:

„Co roku dzień 12 października obchodzony jest jako Święto Ludowego Wojska Polskiego. Nasza szkoła podobnie jak inne instytucje zorganizowała uroczystą akademię, wysłuchała audycji telewizyjnej poświęconej wojsku i wysłała list z życzeniami dla żołnierzy sieradzkiej jednostki."

W grudniu 1981 roku w związku z wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego Ministerstwo Oświaty i Wychowania podjęło decyzję o wcześniejszym rozpoczęciu ferii zimowych. Fakt ten został odnotowany w kronice szkolnej:

„Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w dniu 12 grudnia 1981 r. wydała uchwałę o wprowadzeniu z dniem 13 grudnia 1981r. na terenie całego państwa stanu wojennego, ze względu na bezpieczeństwo państwa, kierując się potrzebą zapewnienia wzmożonej ochrony podstawowych interesów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i jej obywateli, a także w celu stworzenia warunków skutecznej ochrony suwerenności i niepodległości państwa oraz spokoju, ładu i porządku publicznego, zabezpieczenia sprawnego funkcjonowania władzy i administracji państwowej oraz gospodarki narodowej."

Ferie w roku szkolnym 1981/1982 trwały od 13 grudnia 1981 roku do 3 stycznia 1982 roku.

W połowie lat dziewięćdziesiątych rozpoczęły się ogólnoświatowe akcje pod hasłem „Sprzątamy świat". Celem akcji było budowanie świadomości ekologicznej oraz inicjowanie działań na rzecz ochrony środowiska. Co roku we wrześniu uczniowie angażowali się w prace porządkowe poprzez uprzątanie śmieci i segregację odpadów. W 1994 roku uczniowie pracowali na terenie szkoły oraz porządkowali najbliższą okolicę. Dzieci z  klas I-III pod opieką wychowawców sprzątały przyszkolny ogródek oraz segregowały śmieci. Starsi uczniowie uprzątali przydrożne rowy oraz okolicę przystanku autobusowego.

W dniach 15-17 września 1995 roku szkoła po raz drugi uczestniczyła w „Sprzątaniu świata". Z tej okazji odbył się apel, na którym przedstawiono harmonogram działania. Zgodnie z planem młodsi uczniowie zajęli się porządkowaniem otoczenia szkoły, a klasy IV-VIII usuwały śmieci z przydrożnych rowów na trasie Dziebędów - Słomków Suchy i Słomków Mokry - Bliźniew. Posegregowane śmieci zbierano do plastikowych worków, a worki złożono do kontenera. W ostatnim dniu uczniowie porządkowali obejścia własnych domostw. Dzieci pracowały sprawnie i z dużym zapałem. Ich zaangażowanie i efekty pracy zostały uhonorowane dyplomem.